در برخی موارد دانشگاه ها علاوه بر هزینه هایی مثل؛ اپلیکیشن فی، هزینه خوابگاه، هزینه پستی و ارسال مدارک، هزینه شهریه( tuition fee ) هزینه ی دیگری با عنوان هزینه دیپازیت فی یا ادمیشن فی(Deposit fee/Admission fee) نیز درخواست می کنند. یکی از دغدغه های دانشگاه ها در زمینه پذیرش دانشجویان این است که افراد متقاضی به صورت موازی با چند دانشگاه مکاتبه می کنند و نهایتا پذیرش (Admisson) یکی از آنها را جهت ادامه تحصیل انتخاب می کنند و فرآیندهای طی شده در سایر دانشگاه ها نا تمام می ماند. با توجه به اینکه این موضوع پیامدهای ناخوشایند مالی و غیر مالی برای دانشگاه ها در بر دارد، بنابراین موسسات علمی جهت اطمینان از اینکه دانشجو مصمم است که فرایند پذیرش در آن دانشگاه تکمیل کند، از وی مبلغی با عنوان Deposit Fee و یا Admission Fee درخواست می کنند.
مقدار و نحوه پرداخت ودیعه دانشجویان پذیرش شده، به دانشگاه و فرایندهای آن بستگی دارد و معمولا از طریق مستر کارت، ویزا کارت و یا Paypal قابل پرداخت است. برای اثبات پرداخت موفقیت آمیز هزینه دیپازیت فی دانشگاه، لازم است بعد از تکمیل پرداخت، رسید پرداخت هزینه ادمیشن فی ذخیره شود. به عنوان نمونه، نحوه پرداخت و مبلغ Deposit Fee در دانشگاه Mc Gill کانادا در اینجا آورده شده است.
هزینه پذیرش Deposit Fee و یا هزینه Admission Fee به نوعی ودیعه یا بیعانه بوده و معمولا بعد یک ترم از تاریخ ثبت نام حضوری در دانشگاه و یا در ترم های بعدی، به فرد پذیرش شده عودت داده می شود. دانشجو بعد از تکمیل فرآیند پذیرش و ادامه تحصیل در دانشگاه مذکور، می تواند برگشت این وجه را درخواست نماید. در حالت کلی دانشگاه ها این مبلغ را به صورت کامل به دانشجو بر می گردانند ولی بعضی از دانشگاه ها با توجه به سیاست های پذیرششان، شرایط متفاوتی دارند. بنابراین می توان گفت که مبالغ دپوزیت فی، قابل برگشت(Refundable) است. دانشگاه های آمریکا معمولا ابتدا هزینه پذیرش یا هزینه admission fee را از دانشجو اخذ می شود و سپس نامه I20 برایش فرستاده می شود تا دانشجوی اپلای کرده بتواند فعالیت های مرتبط با دریافت ویزای اقامتش را تکمیل کند.